Wydział Biologii Uniwersytet Warszawski

Kalendarz herbarysty

Znów zadanie dla ambitnych: rodzaj Carex czyli turzyce. Kto potrzebuje materiału porównawczego, pod zamieszczonym linkiem znajdzie kolekcję ponad 5 tysięcy turzyc z kolekcji W. Lackowitza. Rośliny zbierane były w XIX wieku głównie z terenu Polski i Niemiec.
- Odnośnik do kolekcji -

Zbiory

W zielniku Wydziału Biologii UW zgromadzone są zbiory roślin naczyniowych (ok. 250 tys. okazów), grzybów (ok. 35 tys.) i porostów (ok. 6 tys.), mszaków (ok. 13 tys.), glonów (ok. 4 tys.) i śluzowców (250).
Pozyskiwane były przez badaczy związanych z Uniwersytetem Warszawskim i innymi ośrodkami naukowymi oraz w drodze wymiany z instytucjami o podobnym profilu w kraju i na świecie. Zasoby herbarium powiększały się także dzięki materiałom zielnikowym dokumentującym prace magisterskie i doktorskie wykonywane na UW.
Całość zbiorów jest dziedzictwem naukowo-kulturowym i pod pewnymi warunkami dostępna dla wszystkich zainteresowanych (zobacz: Udostępnianie).

Archiwum

Archiwum X to prawdziwa kopalnia skarbów

Zbiory nieopracowane

To bardzo duży zbiór, nazywany roboczo „archiwum X”, mieszczący się w 1800 paczkach lub teczkach, w większości o nieznanej  zawartości. Do tej pory udało się zinwentaryzować wszystkie archiwalne zbiory mszaków (200 pakunków). Pozostałe archiwalne zbiory to głównie rośliny naczyniowe, z których wstępnie przejrzano 1000 paczek. Po zinwentaryzowaniu całego archiwum X,  informacja o jego zasobach zostanie zamieszczona na stronie.

Archiwum X powstało ze zbiorów, które były przekazywane do herbarium i nie zostały na bieżąco opracowane i włączone do zbioru podstawowego, gdyż przekraczało to możliwości czasowe skromnego personelu zielnika. Poza materiałami osób związanych z Uniwersytetem Warszawskim, liczne zielniki trafiły do archiwum po wojnie, w 1946 i 1947 roku. Przyjechały one z Muzeum Przyrodniczego Miasta Szczecina oraz z Muzeum Przyrodniczego w Jeleniej Górze. Nie sporządzono wówczas listy otrzymanych darów, dlatego obecnie pochodzenia większości z nich można się jedynie domyślać.

W poznaniu ich historii bardzo pomocna jest publikacja z 1944 roku autorstwa Ernsta Holzfussa, przedstawiająca biogramy zbieraczy, których zielniki znajdowały się w szczecińskim Muzeum. Nazwiska tych osób przewijają się w wielu archiwalnych paczkach, co świadczy o ich szczecińskiej proweniencji.

Okazy

Zbieracze – biogramy

Udostępnianie